गेली रात सरून
संसार जागा झाला
घरोट्यावर देव माह्या
अंधार भुलून गेला
जाता,जाता,जाता कुठं
जात थांबल माहं
नको देऊ कणगीभर
घासापुरत मागणं माहं
देऊ नको चार खोपी
खोपा माहा बरा आहे
देवडीतल्या दिव्यासाठी
तुचं तर जागा आहे
कायजाच्या कायजीन
तगमग जिवाची
नाही दोष तुले बापा
फळ भोगते नशिबाची
उधयून उधयीची
जात माणसाची माही
तुनं दिल्या काळोखाची
फिटली नवलाई माही
नवनाथ ठोंबरे
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा